Η πρώην βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Ελίζα Βόζενμπεργκ, θέλοντας να σχολιάσει την πρόσφατη συνέντευξη του Γιώργου Παπανδρέου στο Bloomberg έγραψε στο Twitter: "Ο Γιώργος ως τα δίνει συνέντευξη στο Twitter; Ως Νέρωνας που επιχαίρει για τα αποκαΐδια της Τροίας; Έλεος πια".
Οι φίλοι του Twitter δεν μπόρεσαν να αντισταθούν στην πρόκληση που τους έδωσε η Βόζενμπεργκ μπερδεύοντας την Ρώμη με την Τροία και τα σχόλια ήταν πολλά και καυστικά
- "Ο Μάκαρος έστησε το έπος του '40, όλοι έπαιζαν Γερμανία".
- "Οι 300 του Λεωνίδα έχασαν την μάχη γιατί είχαν κόψιμο από τα σοκολατάκια του".
- "Το Εσκί Σεχίρ και το Αφιόν Καραχισάρ είναι ονόματα πρωταγωνιστών σε τούρκικα σίριαλ".
- "Ποιος μπορεί αν ξεχάσει το συγκλονιστικό τρίποντο του Μπακατσιά στον ημιτελικό με την Γαλλία στο Ευρωμπάσκετ;".
- "Η Άννα Βίσση έκανε το warm up στις συναυλίες της Σοφίας Βέμπο".
- "Την φωτιά στην Τροία την έβαλε ο Τσακ Νόρις γιατί ο Πάρις του έκλεψε το ipad".
- "Η Φιλική Εταιρεία ήταν off shore"
- "Αλλάξαμε nickname από Κωνσταντινούπολη σε Istanbul. Ακολούθησε πάρτυ φωτιά. Άλλο πράμα".
- "Και έτσι περιτριγυρισμένος από τους μαθητές του, ο Σωκράτης Κόκκαλης ήπιε το κώνειο"
- "Η Φιλική Εταιρεία δεν έχει αποδώσει ΦΠΑ από το 1821".
Wednesday 27 June 2012
Sunday 24 June 2012
Ξανά στη βιοπάλη τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που δεν τα κατάφεραν
Στην Ιπποκράτους πια δεν έχουμε ζωή… Στη βιοπάλη ρίχνονται μεγάλα ονόματα του ΠΑΣΟΚ που δεν τα κατάφεραν.
http://www.lifo.gr/now/politics/12174
http://www.lifo.gr/now/politics/12174
Saturday 23 June 2012
Ενδιαφέροντα άρθρα: Γ. Βούλγαρης, εντολή για ευρωπαϊκή Ελλάδα
Από: http://www.tanea.gr/gnomes/?aid=4731894θ
Οι δύο εκλογές, της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου, είχαν η καθεμία το δικό της κύριο χαρακτηριστικό. Οι πρώτες ήταν εκλογές αποδόμησης. Δεν είναι πολλά τα παραδείγματα τόσο βίαιης αποδόμησης κομματικών συστημάτων. Πρόχειρα θα μνημονεύαμε τις περιπτώσεις της Ιταλίας και ίσως της Ιαπωνίας στη δεκαετία του '90, εξαιτίας του τέλους του διπολικού κόσμου. Ή, από την άλλη, η έκρηξη του δεξιού λαϊκισμού στις βορειοευρωπαϊκές χώρες με αιχμή το Μεταναστευτικό και τους «τεμπέληδες του Νότου», που εκτίναξε κόμματα όπως οι «αληθινοί Φινλανδοί» από το τίποτα στο 19% μέσα σε λίγα χρόνια. Και στη δική μας περίπτωση, η βιαιότητα της ανατροπής προέκυψε από τον συνδυασμό της οικονομικοκοινωνικής και της πολιτισμικής κρίσης. Η χρεοκοπία, πέρα από τις κοινωνικές επιπτώσεις, σκοτείνιασε τον γεωπολιτικό και συμβολικό ρόλο της «Ευρώπης» που λειτουργούσε τα τελευταία 25 χρόνια ως πλαίσιο αναφοράς του κομματικού συστήματος. Αντιδιαμετρικά με τις βορειοευρωπαϊκές χώρες, εδώ η διαμαρτυρία και η οργή ενίσχυσαν τον αριστερό κυρίως λαϊκισμό που εκφράστηκε με την εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ, ταυτόχρονα όμως διεύρυνε και τον ακροδεξιό, νομιμοποιώντας μάλιστα την ακραία εκδοχή του με τη Χρυσή Αυγή. Σε κάθε περίπτωση, η εκλογική αποδόμηση άφησε θραύσματα και παρήγαγε μια διάταξη κομμάτων και πολιτικών πόλων πιο σύνθετων από την απλοποιητική εικόνα μιας διχασμένης Ελλάδας που συχνά χρησιμοποιούμε εσχάτως. Η υπαγωγή της συνθετότητας στην αντίθεση «Μνημόνιο - αντιμνημόνιο» ήταν μια νίκη στη μάχη της ορολογίας, που άρκεσε για να αποδεκατίσει κυρίως το ΠΑΣΟΚ, αλλά η διάταξη δυνάμεων που προέκυψε ήταν περισσότερο πολύπλοκη, όπως γρήγορα αποδείχθηκε.
Πράγματι, οι εκλογές της 17ης Ιουνίου έκαναν πιο σύνθετα τα διλήμματα, οργάνωσαν διαφορετικά τον προηγούμενο κατακερματισμό, δίνοντάς του διαφορετική κατεύθυνση. Κυρίως γιατί έδωσαν σαφή πολιτική και κοινοβουλευτική εντολή η Ελλάδα να αντιμετωπίσει την εθνική κρίση στο πλαίσιο του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Υπέδειξαν μια συμπαράταξη φιλευρωπαϊκών δυνάμεων για να πραγματοποιήσει τη συγκεκριμένη εντολή. Αναγνώρισαν ότι ήταν η μόνη πραγματική θετική στρατηγική επιλογή που υποβλήθηκε στο εκλογικό σώμα. Προσέφεραν μια ευρεία παραγωγική - κοινωνική βάση στην ευρωπαϊκή στρατηγική στον κόσμο τόσο των μισθωτών όσο και των αυτοαπασχολουμένων. Επισήμαναν επίσης ότι αυτή η επιλογή πρέπει να λάβει τη μορφή ενός δικού μας, αυτόνομου, εθνικού σχεδίου μεταρρυθμίσεων με στόχο την ανάπτυξη, τη δημοσιονομική ισορροπία, την ανταγωνιστικότητα και σε τελική ανάλυση την αποκατάσταση της αξιοπρέπειας της χώρας. Στο εθνικό σχέδιο θα ενσωματωθούν τόσο η επαναδιαπραγμάτευση μέτρων του Μνημονίου όσο και η εφαρμογή του.
Σε αυτές τις εκλογές δεν υπήρξε άλλη πρόταση ούτε εναλλακτική στρατηγική, ούτε εναλλακτικό πολιτικοκοινωνικό μπλοκ. Οσο και αν αυξάνονται τα σημεία επαφής μεταξύ του δεξιού και του αριστερού άκρου, όσο και αν επικαλύπτεται ο δεξιός με τον αριστερό λαϊκισμό, είναι δύσκολο να συμπτύξουν εθνική πολιτική πρόταση ο Καμμένος, ο Τσίπρας και το ΚΚΕ, για να μην αναφέρουμε τη Χρυσή Αυγή. Υπήρξε ένας κόσμος της διαμαρτυρίας ευρύς, αλλά πολιτικά αντιφατικός και εσωτερικά αλληλεξουδετερωνόμενος. Επιπλέον, η συνεκτική λειτουργία τού «όχι στο Μνημόνιο» μετριάστηκε όχι γιατί «τρομοκρατήθηκε» ο ψηφοφόρος, αλλά γιατί έκρινε τις συνέπειες. Πόσω μάλλον που είδε τις «αντιμνημονιακές» δυνάμεις να ξαναμαγειρεύουν τη «γραμμή» βάζοντας περισσότερο ευρώ στη συνταγή. Τα ζιγκ ζαγκ και η διγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικά. Ετσι, οι εκλογές της 17ης Ιουνίου νομιμοποίησαν πολιτικά τη μόνη στρατηγική πρόταση που κατατέθηκε στον ελληνικό λαό. Στη γενική αναγνώριση αυτής της νομιμοποίησης, το τόξο των φιλευρωπαϊκών δυνάμεων δεν πρέπει να κάνει ούτε χιλιοστό πίσω, ούτε στο πολιτικό, ούτε στο επικοινωνιακό, ούτε στο μαζικό επίπεδο.
Οι εκλογές παράλληλα ενίσχυσαν το άθροισμα των δύο πρώτων κομμάτων - η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ άθροισαν 56,5% -, αλλά ο πολυκομματικός χαρακτήρας της Βουλής διατηρήθηκε. Πρόκειται για πρόσκαιρη ισορροπία στην κατεύθυνση ενός νέου δικομματισμού; Πιστεύω ότι η εξέλιξη του νέου πολιτικού σκηνικού, είτε προς έναν νέο δικομματισμό μικρότερων έστω διαστάσεων είτε σε έναν πολυκομματισμό όπως ισχύει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, είναι μια ανοιχτή υπόθεση, γιατί εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Ο σημαντικότερος από αυτούς αφορά την εξέλιξη της ευρωζώνης. Αν υπάρξει μια σταθεροποίηση της προοπτικής του ευρώ, είναι πιθανό το ελληνικό κομματικό σύστημα να παρατείνει τον σημερινό πολυκομματικό του χαρακτήρα. Και στην ελληνική κοινωνία όμως υπάρχουν παράγοντες που συμβάλλουν στη συντήρηση του πολυκομματικού συστήματος. Παρά την εικόνα του διχασμού, νομίζω ότι οι παραστάσεις και οι επιλογές των πολιτών καθορίζονται από τέσσερα μεγάλα ζητήματα που το καθένα έχει τη δική του αυτονομία και επιρροή: το ευρώ (δηλαδή η προτεραιότητα στην παραμονή μας στην Ευρώπη)• το «αντιμνημόνιο» (με ποικιλία απαντήσεων στο θέμα του ευρώ και της δραχμής)• το αίσθημα ασφάλειας (που συμπλέκει το Μεταναστευτικό, την ποινική και την πολιτική βία)• το «νέο» (με την έννοια της αντίδρασης στο μεταπολιτευτικό πολιτικό «κατεστημένο», αλλά και ορισμένες φορές στο δημοκρατικό κεκτημένο). Οπως φαίνεται από την απλή καταγραφή, και τα τέσσερα βιώνονται υπό το πρίσμα της εθνικής χρεοκοπίας, κάποια όμως από αυτά προϋπήρξαν καθώς ανάγονται είτε σε ευρύτερες διαδικασίες όπως η παγκοσμιοποίηση (ασφάλεια) είτε στην «κόπωση» του πολιτικού συστήματος (το «νέο»). Επικοινωνιακά όλα τα κόμματα προσφέρουν μια απάντηση στο καθένα από τα τέσσερα μείζονα ζητήματα ανάλογα με την ιδεολογία τους, αλλά στην πραγματικότητα προκρίνουν κάποια προσπερνώντας τα υπόλοιπα. Ετσι, τα τέσσερα αυτά ζητήματα ορίζουν τέσσερις αντίστοιχες γραμμές σύγκρουσης (cleavages), που η καθεμιά διχοτομεί κατά διαφορετικό τρόπο τα επτά κοινοβουλευτικά κόμματα. Εξάλλου, κάποιες από αυτές (π.χ. ευρώ ή δραχμή, βία) διχάζουν εσωτερικά τα μεμονωμένα κόμματα (π.χ. ΣΥΡΙΖΑ) περιορίζοντας τη δυνατότητά τους να αποτελέσουν πυλώνες ενός νέου ισχυρού δικομματισμού. Η διάχυση αυτή των μειζόνων ζητημάτων και οι μερικές απαντήσεις που τα κόμματα δίνουν αποτελούν το υπόβαθρο που μπορεί να συντηρήσει ένα πολυκομματικό σκηνικό και να καταστήσει αναγκαίες κυβερνήσεις συνεργασίας. Εφόσον βεβαίως αυτές αποδειχθούν αποτελεσματικές, διαφορετικά θα γεννηθούν πλειοψηφικά ρεύματα προς έναν νέο δικομματισμό στη βάση μιας διχαστικής αντιπαράθεσης: κυβέρνηση - αντιπολίτευση. Προσωπικά πιστεύω ότι σε αυτή την ιστορική περίοδο η διατήρηση του πολυκομματικού συστήματος και οι κυβερνητικές συνεργασίες είναι καλύτερες λύσεις, γιατί ούτε η ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν φερέγγυους πυλώνες ενός νέου δικομματισμού, ικανού να αντιμετωπίσει την κρίση και να διασφαλίσει την παραμονή μας στην ενωμένη Ευρώπη.
Αλλά, όπως είπαμε, οι κυβερνήσεις συνεργασίας πρέπει να πείθουν. Ανήκω σε αυτούς που ήλπιζαν ότι μετά τις εκλογές το τόξο των φιλευρωπαϊκών δυνάμεων θα ανταποκρινόταν στην ιστορική ευθύνη να μεταφράσει τη λαϊκή εντολή σε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Το έκαναν εν μέρει, αναλαμβάνοντας το κόστος της υποστήριξης. Κατέληξαν όμως σε μια κυβέρνηση ΝΔ συν ορισμένες αξιόλογες προσωπικότητες από τους άλλους δύο χώρους• πρωτίστως γιατί, από όσα καταλάβαμε, το ΠΑΣΟΚ κρατήθηκε έξω, προσβλέποντας ίσως σε κάποιες εξελίξεις που εμείς οι κοινοί θνητοί δεν μπορούμε ακόμη να διακρίνουμε. Κοντολογίς, ο αγώνας για την υπέρβαση της εθνικής κρίσης παραμένοντας εντός του ευρώ συνεχίζεται.
Οι δύο εκλογές, της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου, είχαν η καθεμία το δικό της κύριο χαρακτηριστικό. Οι πρώτες ήταν εκλογές αποδόμησης. Δεν είναι πολλά τα παραδείγματα τόσο βίαιης αποδόμησης κομματικών συστημάτων. Πρόχειρα θα μνημονεύαμε τις περιπτώσεις της Ιταλίας και ίσως της Ιαπωνίας στη δεκαετία του '90, εξαιτίας του τέλους του διπολικού κόσμου. Ή, από την άλλη, η έκρηξη του δεξιού λαϊκισμού στις βορειοευρωπαϊκές χώρες με αιχμή το Μεταναστευτικό και τους «τεμπέληδες του Νότου», που εκτίναξε κόμματα όπως οι «αληθινοί Φινλανδοί» από το τίποτα στο 19% μέσα σε λίγα χρόνια. Και στη δική μας περίπτωση, η βιαιότητα της ανατροπής προέκυψε από τον συνδυασμό της οικονομικοκοινωνικής και της πολιτισμικής κρίσης. Η χρεοκοπία, πέρα από τις κοινωνικές επιπτώσεις, σκοτείνιασε τον γεωπολιτικό και συμβολικό ρόλο της «Ευρώπης» που λειτουργούσε τα τελευταία 25 χρόνια ως πλαίσιο αναφοράς του κομματικού συστήματος. Αντιδιαμετρικά με τις βορειοευρωπαϊκές χώρες, εδώ η διαμαρτυρία και η οργή ενίσχυσαν τον αριστερό κυρίως λαϊκισμό που εκφράστηκε με την εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ, ταυτόχρονα όμως διεύρυνε και τον ακροδεξιό, νομιμοποιώντας μάλιστα την ακραία εκδοχή του με τη Χρυσή Αυγή. Σε κάθε περίπτωση, η εκλογική αποδόμηση άφησε θραύσματα και παρήγαγε μια διάταξη κομμάτων και πολιτικών πόλων πιο σύνθετων από την απλοποιητική εικόνα μιας διχασμένης Ελλάδας που συχνά χρησιμοποιούμε εσχάτως. Η υπαγωγή της συνθετότητας στην αντίθεση «Μνημόνιο - αντιμνημόνιο» ήταν μια νίκη στη μάχη της ορολογίας, που άρκεσε για να αποδεκατίσει κυρίως το ΠΑΣΟΚ, αλλά η διάταξη δυνάμεων που προέκυψε ήταν περισσότερο πολύπλοκη, όπως γρήγορα αποδείχθηκε.
Πράγματι, οι εκλογές της 17ης Ιουνίου έκαναν πιο σύνθετα τα διλήμματα, οργάνωσαν διαφορετικά τον προηγούμενο κατακερματισμό, δίνοντάς του διαφορετική κατεύθυνση. Κυρίως γιατί έδωσαν σαφή πολιτική και κοινοβουλευτική εντολή η Ελλάδα να αντιμετωπίσει την εθνική κρίση στο πλαίσιο του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Υπέδειξαν μια συμπαράταξη φιλευρωπαϊκών δυνάμεων για να πραγματοποιήσει τη συγκεκριμένη εντολή. Αναγνώρισαν ότι ήταν η μόνη πραγματική θετική στρατηγική επιλογή που υποβλήθηκε στο εκλογικό σώμα. Προσέφεραν μια ευρεία παραγωγική - κοινωνική βάση στην ευρωπαϊκή στρατηγική στον κόσμο τόσο των μισθωτών όσο και των αυτοαπασχολουμένων. Επισήμαναν επίσης ότι αυτή η επιλογή πρέπει να λάβει τη μορφή ενός δικού μας, αυτόνομου, εθνικού σχεδίου μεταρρυθμίσεων με στόχο την ανάπτυξη, τη δημοσιονομική ισορροπία, την ανταγωνιστικότητα και σε τελική ανάλυση την αποκατάσταση της αξιοπρέπειας της χώρας. Στο εθνικό σχέδιο θα ενσωματωθούν τόσο η επαναδιαπραγμάτευση μέτρων του Μνημονίου όσο και η εφαρμογή του.
Σε αυτές τις εκλογές δεν υπήρξε άλλη πρόταση ούτε εναλλακτική στρατηγική, ούτε εναλλακτικό πολιτικοκοινωνικό μπλοκ. Οσο και αν αυξάνονται τα σημεία επαφής μεταξύ του δεξιού και του αριστερού άκρου, όσο και αν επικαλύπτεται ο δεξιός με τον αριστερό λαϊκισμό, είναι δύσκολο να συμπτύξουν εθνική πολιτική πρόταση ο Καμμένος, ο Τσίπρας και το ΚΚΕ, για να μην αναφέρουμε τη Χρυσή Αυγή. Υπήρξε ένας κόσμος της διαμαρτυρίας ευρύς, αλλά πολιτικά αντιφατικός και εσωτερικά αλληλεξουδετερωνόμενος. Επιπλέον, η συνεκτική λειτουργία τού «όχι στο Μνημόνιο» μετριάστηκε όχι γιατί «τρομοκρατήθηκε» ο ψηφοφόρος, αλλά γιατί έκρινε τις συνέπειες. Πόσω μάλλον που είδε τις «αντιμνημονιακές» δυνάμεις να ξαναμαγειρεύουν τη «γραμμή» βάζοντας περισσότερο ευρώ στη συνταγή. Τα ζιγκ ζαγκ και η διγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικά. Ετσι, οι εκλογές της 17ης Ιουνίου νομιμοποίησαν πολιτικά τη μόνη στρατηγική πρόταση που κατατέθηκε στον ελληνικό λαό. Στη γενική αναγνώριση αυτής της νομιμοποίησης, το τόξο των φιλευρωπαϊκών δυνάμεων δεν πρέπει να κάνει ούτε χιλιοστό πίσω, ούτε στο πολιτικό, ούτε στο επικοινωνιακό, ούτε στο μαζικό επίπεδο.
Οι εκλογές παράλληλα ενίσχυσαν το άθροισμα των δύο πρώτων κομμάτων - η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ άθροισαν 56,5% -, αλλά ο πολυκομματικός χαρακτήρας της Βουλής διατηρήθηκε. Πρόκειται για πρόσκαιρη ισορροπία στην κατεύθυνση ενός νέου δικομματισμού; Πιστεύω ότι η εξέλιξη του νέου πολιτικού σκηνικού, είτε προς έναν νέο δικομματισμό μικρότερων έστω διαστάσεων είτε σε έναν πολυκομματισμό όπως ισχύει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, είναι μια ανοιχτή υπόθεση, γιατί εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Ο σημαντικότερος από αυτούς αφορά την εξέλιξη της ευρωζώνης. Αν υπάρξει μια σταθεροποίηση της προοπτικής του ευρώ, είναι πιθανό το ελληνικό κομματικό σύστημα να παρατείνει τον σημερινό πολυκομματικό του χαρακτήρα. Και στην ελληνική κοινωνία όμως υπάρχουν παράγοντες που συμβάλλουν στη συντήρηση του πολυκομματικού συστήματος. Παρά την εικόνα του διχασμού, νομίζω ότι οι παραστάσεις και οι επιλογές των πολιτών καθορίζονται από τέσσερα μεγάλα ζητήματα που το καθένα έχει τη δική του αυτονομία και επιρροή: το ευρώ (δηλαδή η προτεραιότητα στην παραμονή μας στην Ευρώπη)• το «αντιμνημόνιο» (με ποικιλία απαντήσεων στο θέμα του ευρώ και της δραχμής)• το αίσθημα ασφάλειας (που συμπλέκει το Μεταναστευτικό, την ποινική και την πολιτική βία)• το «νέο» (με την έννοια της αντίδρασης στο μεταπολιτευτικό πολιτικό «κατεστημένο», αλλά και ορισμένες φορές στο δημοκρατικό κεκτημένο). Οπως φαίνεται από την απλή καταγραφή, και τα τέσσερα βιώνονται υπό το πρίσμα της εθνικής χρεοκοπίας, κάποια όμως από αυτά προϋπήρξαν καθώς ανάγονται είτε σε ευρύτερες διαδικασίες όπως η παγκοσμιοποίηση (ασφάλεια) είτε στην «κόπωση» του πολιτικού συστήματος (το «νέο»). Επικοινωνιακά όλα τα κόμματα προσφέρουν μια απάντηση στο καθένα από τα τέσσερα μείζονα ζητήματα ανάλογα με την ιδεολογία τους, αλλά στην πραγματικότητα προκρίνουν κάποια προσπερνώντας τα υπόλοιπα. Ετσι, τα τέσσερα αυτά ζητήματα ορίζουν τέσσερις αντίστοιχες γραμμές σύγκρουσης (cleavages), που η καθεμιά διχοτομεί κατά διαφορετικό τρόπο τα επτά κοινοβουλευτικά κόμματα. Εξάλλου, κάποιες από αυτές (π.χ. ευρώ ή δραχμή, βία) διχάζουν εσωτερικά τα μεμονωμένα κόμματα (π.χ. ΣΥΡΙΖΑ) περιορίζοντας τη δυνατότητά τους να αποτελέσουν πυλώνες ενός νέου ισχυρού δικομματισμού. Η διάχυση αυτή των μειζόνων ζητημάτων και οι μερικές απαντήσεις που τα κόμματα δίνουν αποτελούν το υπόβαθρο που μπορεί να συντηρήσει ένα πολυκομματικό σκηνικό και να καταστήσει αναγκαίες κυβερνήσεις συνεργασίας. Εφόσον βεβαίως αυτές αποδειχθούν αποτελεσματικές, διαφορετικά θα γεννηθούν πλειοψηφικά ρεύματα προς έναν νέο δικομματισμό στη βάση μιας διχαστικής αντιπαράθεσης: κυβέρνηση - αντιπολίτευση. Προσωπικά πιστεύω ότι σε αυτή την ιστορική περίοδο η διατήρηση του πολυκομματικού συστήματος και οι κυβερνητικές συνεργασίες είναι καλύτερες λύσεις, γιατί ούτε η ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν φερέγγυους πυλώνες ενός νέου δικομματισμού, ικανού να αντιμετωπίσει την κρίση και να διασφαλίσει την παραμονή μας στην ενωμένη Ευρώπη.
Αλλά, όπως είπαμε, οι κυβερνήσεις συνεργασίας πρέπει να πείθουν. Ανήκω σε αυτούς που ήλπιζαν ότι μετά τις εκλογές το τόξο των φιλευρωπαϊκών δυνάμεων θα ανταποκρινόταν στην ιστορική ευθύνη να μεταφράσει τη λαϊκή εντολή σε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Το έκαναν εν μέρει, αναλαμβάνοντας το κόστος της υποστήριξης. Κατέληξαν όμως σε μια κυβέρνηση ΝΔ συν ορισμένες αξιόλογες προσωπικότητες από τους άλλους δύο χώρους• πρωτίστως γιατί, από όσα καταλάβαμε, το ΠΑΣΟΚ κρατήθηκε έξω, προσβλέποντας ίσως σε κάποιες εξελίξεις που εμείς οι κοινοί θνητοί δεν μπορούμε ακόμη να διακρίνουμε. Κοντολογίς, ο αγώνας για την υπέρβαση της εθνικής κρίσης παραμένοντας εντός του ευρώ συνεχίζεται.
Από τους κηπουρούς στους κολλητούς;
Την απόλυτη αδιαφορία του Ευάγγελου Βενιζέλου για την εκπροσώπηση του ΠΑΣΟΚ στη νέα κυβέρνηση αποδεικνύει το non-paper που έστειλε χθες το βράδυ στα μέλη της η Δημοκρατική Αριστερά. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ φέρεται να απουσίαζε ουσιαστικά από τις διαπραγματεύσεις ενώ δεν στήριξε την πρόταση της ΔΗΜΑΡ για την παραμονή των Στουρνάρα, Ζανιά και Μαραβέγια. Αντιθέτως, στήριξε την είσοδο στην κυβέρνηση των κολλητών του και των φίλων και συνδαιτημόνων του.
ΣΥΡΙΖΑ: Γενικόλογο το πρόγραμμα των κομμάτων της κυβέρνησης, υποθέτουμε σε αντίθεση με το πάντα ακριβέστατο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ
Γενικόλογο και χωρίς χρονοδιάγραμμα, δεσμεύσεις και κόκκινες γραμμές χαρακτηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ το κείμενο της προγραμματικής συμφωνίας των τριών πολιτικών αρχηγών που συμμετέχουν στην κυβέρνηση.
Σε ανακοίνωσή του τονίζει ότι από το κείμενο φαίνεται ο μνημονιακός προσανατολισμός της κυβέρνησης. «Πρόκειται για ένα γενικόλογο κείμενο στα ουσιώδη και κοινωνικά επώδυνα θέματα, χωρίς χρονοδιάγραμμα, δεσμεύσεις και κόκκινες γραμμές. Είναι πλέον φανερό πως η διατυμπανιζόμενη προεκλογική αναθεώρηση του μνημονίου για τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς προϋποθέτει την απαρέγκλιτη εφαρμογή του. Οι αόριστες επιθυμίες, χωρίς χρονικούς προσδιορισμούς για τις όποιες θεσμικές αλλαγές και η ασάφεια ως προς την αποκατάσταση των βάναυσων κοινωνικών αδικιών, δημιουργούν τη βεβαιότητα πως πρόκειται για μια κυβέρνηση μνημονιακής συνέχειας. Μια τέτοια κυβέρνηση πολύ σύντομα θα αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να μακροημερεύσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ με συνέπεια και υπευθυνότητα θα σταθεί στο πλάι της δοκιμαζόμενης κοινωνίας και θα αγωνιστεί για να γίνει η ελπίδα που γεννήθηκε στις τελευταίες εκλογές πραγματικότητα» καταλήγει η ανακοίνωση.
Σε ανακοίνωσή του τονίζει ότι από το κείμενο φαίνεται ο μνημονιακός προσανατολισμός της κυβέρνησης. «Πρόκειται για ένα γενικόλογο κείμενο στα ουσιώδη και κοινωνικά επώδυνα θέματα, χωρίς χρονοδιάγραμμα, δεσμεύσεις και κόκκινες γραμμές. Είναι πλέον φανερό πως η διατυμπανιζόμενη προεκλογική αναθεώρηση του μνημονίου για τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς προϋποθέτει την απαρέγκλιτη εφαρμογή του. Οι αόριστες επιθυμίες, χωρίς χρονικούς προσδιορισμούς για τις όποιες θεσμικές αλλαγές και η ασάφεια ως προς την αποκατάσταση των βάναυσων κοινωνικών αδικιών, δημιουργούν τη βεβαιότητα πως πρόκειται για μια κυβέρνηση μνημονιακής συνέχειας. Μια τέτοια κυβέρνηση πολύ σύντομα θα αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να μακροημερεύσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ με συνέπεια και υπευθυνότητα θα σταθεί στο πλάι της δοκιμαζόμενης κοινωνίας και θα αγωνιστεί για να γίνει η ελπίδα που γεννήθηκε στις τελευταίες εκλογές πραγματικότητα» καταλήγει η ανακοίνωση.
Πρωθυπουργός και Υπουργός Οικονομίας στο νοσοκομείο - φέρτε πίσω τον Καραμανλή που ήταν και ανθεκτικός ή τον Παπανδρέου που ήταν fit!
Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η πολύωρη επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε το πρωί του Σαββάτου ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, μετά από αρχόμενη αποκόλληση αμφιβληστροειδούς. Στο ιατρικό ανακοινωθέν αναφέρεται ότι ο πρωθυπουργός θα παραμείνει στο νοσοκομείο για τη συνήθη ιατρική παρακολούθηση.Το εξιτήριο φαίνεται ότι θα δοθεί τη Δευτέρα.
Το πρόγραμμα της κυβέρνησης
Σημεία προγραμματικής σύγκλισης
Προοίμιο
Η κυβέρνηση εθνικής ευθύνης που θα δημιουργηθεί με τη στήριξη των τριών κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) θα έχει πλήρεις αρμοδιότητες και χρονικό ορίζοντα όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Στόχος της είναι να αντιμετωπίσει την κρίση, να ανοίξει το δρόμο της Ανάπτυξης και να αναθεωρήσει όρους της Δανειακής Σύμβασης (Μνημονίου), χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, ούτε την παραμονή της στο ευρώ. Και, ασφαλώς, χωρίς να αμφισβητήσει τους αυτονόητους στόχους μηδενισμού του δημοσιονομικού ελλείμματος, ελέγχου του χρέους και εφαρμογής των διαρθρωτικών αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα.
Στόχος επίσης είναι να δημιουργήσει τις συνθήκες για να βγει οριστικά η χώρα από την κρίση, καθώς κι από την ανάγκη εξάρτησης από δανειακές συμβάσεις στο μέλλον.
Η νέα κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης θα είναι όσο το δυνατόν πιο μικρή, λειτουργική και επιτελικού χαρακτήρα.
Δεν θα αποτελείται από «φέουδα» κομματικών επιρροών, θα λειτουργεί ενιαία, θα στηρίζεται στην διαφάνεια, στις προγραμματικές συμφωνίες των κομμάτων που την στηρίζουν και στη στελέχωση όλου του διοικητικού μηχανισμού με αξιοκρατικά κριτήρια.
Επίσης, θα στηρίζεται στην ευελιξία, ώστε επί μέρους διαφωνίες που μπορεί να υπάρξουν, να μην αναστέλλουν ούτε το έργο της ούτε τη συναίνεση που είναι απαραίτητη για τη συνέχιση του έργου της.
Τέλος, με πρωτοβουλία της νέας κυβέρνησης και του Προεδρείου της Βουλής, θα αλλάξει ο Κανονισμός Λειτουργίας της, ώστε να προσαρμοστεί η άσκηση νομοθετικού έργου και ο Κοινοβουλευτικός έλεγχος στις νέες συνθήκες των κυβερνήσεων συνεργασίας. Έτσι θα αναβαθμιστεί και ο ρόλος του Κοινοβουλίου.
Βάση της νέας κυβέρνησης συνεργασίας είναι η σύγκλιση απόψεων που υπήρξε και καταγράφηκε στα εξής ζητήματα, ευρύτερων κατευθύνσεων και άμεσης πολιτικής προτεραιότητας, χωρισμένα στα εξής κεφάλαια-κατηγορίες:
1. Παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο τουλάχιστον χρόνια. Ο δημοσιονομικός στόχος για το τέλος της περιόδου προσαρμογής κατανέμεται σε περισσότερα οικονομικά έτη, για τη στήριξη της ζήτησης, της ανάπτυξης, της απασχόλησης. Έτσι, ο τελικός δημοσιονομικός στόχος μπορεί να επιτευχθεί χωρίς επί πλέον περικοπή μισθών και συντάξεων ή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, αλλά με την περιστολή της σπατάλης και την στοχευμένη καταπολέμηση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας, καθώς και μέσα από τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις του κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
2. Η συλλογική αυτονομία και η ισχύς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας επανέρχεται στο επίπεδο που προσδιορίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, σύμφωνα με το οποίο το ύψος του μισθού στον ιδιωτικό τομέα συμφωνείται μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Αυτό περιλαμβάνει και την ρύθμιση του κατώτατου μισθού που προβλέπεται στη ρύθμιση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
3. Αποκατάσταση αδικιών (χαμηλοσυνταξιούχοι, πολυτεκνικά επιδόματα κλπ.) με άμεσα δημοσιονομικά ισοδύναμα.
4. Ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων φορολογουμένων για φέτος, ώστε να μην ξεπερνούν το 25% του εισοδήματός τους (τα υπόλοιπα σε δύο ετήσιες δόσεις).
5. Επέκταση του επιδόματος ανεργίας για ένα ακόμα χρόνο (1+1) από κοινοτικούς πόρους.
6. Επέκταση του επιδόματος ανεργίας και σε μη μισθωτούς (αυτο-απασχολούμενους, επιτηδευματίες κλπ.) που έχασαν τις δουλειές τους, εφ’ όσον πληρούν εισοδηματικά κριτήρια (επίσης από κοινοτικούς πόρους).
7. Σταδιακή αύξηση του αφορολόγητου ορίου στους ευρωπαϊκούς μέσους όρους στα πλαίσια του Εθνικού Φορολογικού Συστήματος με κριτήρια κοινωνικής δικαιοσύνης, ιδιαίτερα για τους μισθωτούς (συμπεριλαμβανομένων και των συμβάσεων έργου που υποκρύπτουν συμβάσεις εργασίας) και τους συνταξιούχους.
8. Μείωση των εξής φορολογικών συντελεστών:
10. Αντικατάσταση του Ειδικού Τέλους Ακινήτων και όλων των φόρων επί της Ακίνητης Περιουσίας με ενιαίο προοδευτικό φόρο.
11. Αγροτική Τράπεζα: Επανακεφαλαιοποίηση και εξυγίανσή της. Διαφύλαξη του χαρτοφυλακίου υποθηκών αγροτικής γης.
Γενική επιδίωξη, όχι άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων, όχι άλλοι φόροι.
Β. Ζητήματα Αναπτυξιακής Ανασυγκρότησης, Κοινωνικής Προστασίας και πολιτικών που δεν συνδέονται με το Μνημόνιο
1. Διαμόρφωση εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας με νέο αναπτυξιακό και παραγωγικό πρότυπο. Επανακαθορισμός των αναπτυξιακών προτεραιοτήτων στους κρίσιμους και συμπληρωματικούς τομείς (αγροτική παραγωγή, τρόφιμα, μεταποίηση καινοτομία), αξιοποίηση συγκριτικών πλεονεκτημάτων ( ενέργεια, τουρισμός, ορυκτός πλούτος, ναυτιλία). Ενίσχυση της Περιφερειακής διάστασης της ανάπτυξης και δημιουργία τοπικών συμφωνιών (με έμφαση στο τρίπτυχο ελληνικά προϊόντα- τουρισμός – πολιτισμός).
2. Αξιοποίηση κάθε επενδυτικού πόρου και δυνατότητας με την απελευθέρωση των μεγάλων έργων του ΕΣΠΑ, την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, την αποδέσμευση και αξιοποίηση (και όχι εκποίηση) της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου (τίτλοι, χρήσεις γης συντελεστές δόμησης, μορφές χρηματοοικονομικής εκμετάλλευσης). Ο χωροταξικός σχεδιασμός θα εναρμονίζει τις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες. Παράλληλα διεκδίκηση συμπληρωματικών αναπτυξιακών πόρων σε εφαρμογή των διακηρύξεων του Συμβουλίου της ΕΕ. Σύνδεση στρατηγικών παρεμβάσεων με τη δημιουργία σταθερών θέσεων εργασίας με υψηλό εισοδηματικό πολλαπλασιαστή.
3. Διεκδίκηση του μέγιστου δυνατού προϋπολογισμού για τη νέα ΚΑΠ και δίκαιη κατανομή πόρων προσανατολισμένη στην αγροτική παραγωγή με προτεραιότητα τη κτηνοτροφία και τα τρόφιμα.
6. Άμεση προτεραιότητα έχουν και πρόσθετα μέτρα κοινωνικής προστασίας για πολίτες και νοικοκυριά
1. Νέο Φορολογικό Σύστημα:
Στόχος να μη γίνουν απολύσεις μόνιμου προσωπικού, αλλά σοβαρές οικονομίες από μη μισθολογικό λειτουργικό κόστος και μείωση γραφειοκρατίας.
4. Δημόσια Υγεία:
Επείγοντα μέτρα για αποκατάσταση ομαλού εφοδιασμού νοσοκομείων και ασθενών σε φάρμακα, αποκατάσταση λειτουργίας ΕΟΠΥΥ. Ενεργοποίηση του θεσμικού πλαισίου. Συνέχιση μείωσης της φαρμακευτικής και νοσοκομειακής δαπάνης.
5. Άμεσα μέτρα καταπολέμησης σπατάλης και διαφθοράς (εθνικό σύστημα ηλεκτρονικών προμηθειών και διαχείρισης υλικού).
Δ1.Συμφωνία για αλλαγές-εξυγίανση στο πολιτικό σύστημα και αναδιοργάνωση του κράτους – δημόσιας διοίκησης.
Η ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος και η αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την προώθηση ενός προγράμματος αλλαγών στη χώρα .
Προτεραιότητες είναι:
α) Εξυγίανση του πολιτικού συστήματος
1.Αναβάθμιση φύλαξης συνόρων.
2. Αναβάθμιση αρμοδιοτήτων-δικαιοδοσιών FRONTEX
3. Πρωτοβουλία σε Ευρώπη (και με πυρήνα τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου) για αλλαγή Συμφωνίας Δουβλίνου-ΙΙ και κοινή πολιτική επαναπατρισμού.
4. Διασπορά των παράνομων μεταναστών σε κέντρα φιλοξενίας ως τον επαναπατρισμό τους.
5. Επιτάχυνση εξέτασης των αιτήσεων ασύλου.
6. Προσαρμογή του θεσμικού πλαισίου για απόδοση Ιθαγένειας σε συνδυασμό με τις σύγχρονες εξελίξεις και σε αντιστοίχηση με τα ισχύοντα σε ευρωπαϊκές χώρες με παρόμοια προβλήματα (Ευρωπαϊκός Νότος).
7. Επιλογή υψίστης κυβερνητικής προτεραιότητας η ασφάλεια του πολίτη. Με τις απαραίτητες προσαρμογές νομικού, επιχειρησιακού και σωφρονιστικού πλαισίου, ώστε να ελεγχθεί η εγκληματικότητα και να σταματήσει η ατιμωρησία. Βασική αρχή η προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών, αλλά και η πεποίθηση ότι η ίδια η Ασφάλεια είναι κι αυτή ουσιώδες δικαίωμα των πολίτη και υποχρέωση της δημοκρατικής πολιτείας. Μόνο έτσι θα ελεγχθούν και τα κρούσματα αυτοδικίας.
Ε. Ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής
1. Συστηματική προετοιμασία για ανακήρυξη ΑΟΖ στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου και της διεθνούς πρακτικής, ώστε να επισπευσθεί η εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου.
2. Ενεργός προώθηση κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής για όλα τα περιφερειακά ζητήματα του Ευρωπαϊκού Νότου.
3. Ενίσχυση όλων των παραδοσιακών συμμαχιών της Ελλάδας και αναζήτηση νέων περιφερειακών ερεισμάτων για την κατοχύρωση-προώθηση εθνικών συμφερόντων. Η ενεργός διπλωματία είναι απαραίτητη εν όψει και των εξελίξεων σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Η Ελλάδα παραδοσιακά επιδιώκει σχέσεις καλής γειτονιάς με όλο τον περίγυρό της.
4. Αναβάθμιση του ρόλου της χώρας ως σταθεροποιητικού παράγοντα στην περιοχή της.
Τελική παρατήρηση: Πέρα από την συναίνεση που σημειώθηκε σε όλα τα παραπάνω, υπάρχουν και ζητήματα στα οποία δεν προχώρησε ακόμα ο διάλογος. Στα ζητήματα αυτά και σε άλλα που θα προκύψουν στο μέλλον, θα συνεχιστεί η προσπάθεια συνεννόησης, ώστε η συναινετική βάση της νέας διακυβέρνησης να ενισχύεται συνεχώς.
Προοίμιο
Η κυβέρνηση εθνικής ευθύνης που θα δημιουργηθεί με τη στήριξη των τριών κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) θα έχει πλήρεις αρμοδιότητες και χρονικό ορίζοντα όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Στόχος της είναι να αντιμετωπίσει την κρίση, να ανοίξει το δρόμο της Ανάπτυξης και να αναθεωρήσει όρους της Δανειακής Σύμβασης (Μνημονίου), χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, ούτε την παραμονή της στο ευρώ. Και, ασφαλώς, χωρίς να αμφισβητήσει τους αυτονόητους στόχους μηδενισμού του δημοσιονομικού ελλείμματος, ελέγχου του χρέους και εφαρμογής των διαρθρωτικών αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα.
Στόχος επίσης είναι να δημιουργήσει τις συνθήκες για να βγει οριστικά η χώρα από την κρίση, καθώς κι από την ανάγκη εξάρτησης από δανειακές συμβάσεις στο μέλλον.
Η νέα κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης θα είναι όσο το δυνατόν πιο μικρή, λειτουργική και επιτελικού χαρακτήρα.
Δεν θα αποτελείται από «φέουδα» κομματικών επιρροών, θα λειτουργεί ενιαία, θα στηρίζεται στην διαφάνεια, στις προγραμματικές συμφωνίες των κομμάτων που την στηρίζουν και στη στελέχωση όλου του διοικητικού μηχανισμού με αξιοκρατικά κριτήρια.
Επίσης, θα στηρίζεται στην ευελιξία, ώστε επί μέρους διαφωνίες που μπορεί να υπάρξουν, να μην αναστέλλουν ούτε το έργο της ούτε τη συναίνεση που είναι απαραίτητη για τη συνέχιση του έργου της.
Τέλος, με πρωτοβουλία της νέας κυβέρνησης και του Προεδρείου της Βουλής, θα αλλάξει ο Κανονισμός Λειτουργίας της, ώστε να προσαρμοστεί η άσκηση νομοθετικού έργου και ο Κοινοβουλευτικός έλεγχος στις νέες συνθήκες των κυβερνήσεων συνεργασίας. Έτσι θα αναβαθμιστεί και ο ρόλος του Κοινοβουλίου.
Βάση της νέας κυβέρνησης συνεργασίας είναι η σύγκλιση απόψεων που υπήρξε και καταγράφηκε στα εξής ζητήματα, ευρύτερων κατευθύνσεων και άμεσης πολιτικής προτεραιότητας, χωρισμένα στα εξής κεφάλαια-κατηγορίες:
- Ζητήματα αναθεώρησης όρων της Δανειακής σύμβασης.
- Ζητήματα Αναπτυξιακής Ανασυγκρότησης, Κοινωνικής Προστασίας και πολιτικών που δεν συνδέονται με το Μνημόνιο.
- Άμεσες οικονομικές προτεραιότητες
- Συμφωνία για αλλαγές στο πολιτικό σύστημα της χώρας και στο κράτος.
- Μέτρα για Ασφάλεια και Παράνομη μετανάστευση.
- Ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής.
1. Παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο τουλάχιστον χρόνια. Ο δημοσιονομικός στόχος για το τέλος της περιόδου προσαρμογής κατανέμεται σε περισσότερα οικονομικά έτη, για τη στήριξη της ζήτησης, της ανάπτυξης, της απασχόλησης. Έτσι, ο τελικός δημοσιονομικός στόχος μπορεί να επιτευχθεί χωρίς επί πλέον περικοπή μισθών και συντάξεων ή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, αλλά με την περιστολή της σπατάλης και την στοχευμένη καταπολέμηση της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας, καθώς και μέσα από τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις του κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
2. Η συλλογική αυτονομία και η ισχύς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας επανέρχεται στο επίπεδο που προσδιορίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, σύμφωνα με το οποίο το ύψος του μισθού στον ιδιωτικό τομέα συμφωνείται μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Αυτό περιλαμβάνει και την ρύθμιση του κατώτατου μισθού που προβλέπεται στη ρύθμιση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
3. Αποκατάσταση αδικιών (χαμηλοσυνταξιούχοι, πολυτεκνικά επιδόματα κλπ.) με άμεσα δημοσιονομικά ισοδύναμα.
4. Ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων φορολογουμένων για φέτος, ώστε να μην ξεπερνούν το 25% του εισοδήματός τους (τα υπόλοιπα σε δύο ετήσιες δόσεις).
5. Επέκταση του επιδόματος ανεργίας για ένα ακόμα χρόνο (1+1) από κοινοτικούς πόρους.
6. Επέκταση του επιδόματος ανεργίας και σε μη μισθωτούς (αυτο-απασχολούμενους, επιτηδευματίες κλπ.) που έχασαν τις δουλειές τους, εφ’ όσον πληρούν εισοδηματικά κριτήρια (επίσης από κοινοτικούς πόρους).
7. Σταδιακή αύξηση του αφορολόγητου ορίου στους ευρωπαϊκούς μέσους όρους στα πλαίσια του Εθνικού Φορολογικού Συστήματος με κριτήρια κοινωνικής δικαιοσύνης, ιδιαίτερα για τους μισθωτούς (συμπεριλαμβανομένων και των συμβάσεων έργου που υποκρύπτουν συμβάσεις εργασίας) και τους συνταξιούχους.
8. Μείωση των εξής φορολογικών συντελεστών:
- ΦΠΑ για την εστίαση στην προηγούμενη κλίμακα.
- ΦΠΑ για αγροτικά εφόδια, σπόρους, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ζωοτροφές, σε χαμηλά κλιμάκια.
10. Αντικατάσταση του Ειδικού Τέλους Ακινήτων και όλων των φόρων επί της Ακίνητης Περιουσίας με ενιαίο προοδευτικό φόρο.
11. Αγροτική Τράπεζα: Επανακεφαλαιοποίηση και εξυγίανσή της. Διαφύλαξη του χαρτοφυλακίου υποθηκών αγροτικής γης.
Γενική επιδίωξη, όχι άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων, όχι άλλοι φόροι.
Β. Ζητήματα Αναπτυξιακής Ανασυγκρότησης, Κοινωνικής Προστασίας και πολιτικών που δεν συνδέονται με το Μνημόνιο
1. Διαμόρφωση εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας με νέο αναπτυξιακό και παραγωγικό πρότυπο. Επανακαθορισμός των αναπτυξιακών προτεραιοτήτων στους κρίσιμους και συμπληρωματικούς τομείς (αγροτική παραγωγή, τρόφιμα, μεταποίηση καινοτομία), αξιοποίηση συγκριτικών πλεονεκτημάτων ( ενέργεια, τουρισμός, ορυκτός πλούτος, ναυτιλία). Ενίσχυση της Περιφερειακής διάστασης της ανάπτυξης και δημιουργία τοπικών συμφωνιών (με έμφαση στο τρίπτυχο ελληνικά προϊόντα- τουρισμός – πολιτισμός).
2. Αξιοποίηση κάθε επενδυτικού πόρου και δυνατότητας με την απελευθέρωση των μεγάλων έργων του ΕΣΠΑ, την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, την αποδέσμευση και αξιοποίηση (και όχι εκποίηση) της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου (τίτλοι, χρήσεις γης συντελεστές δόμησης, μορφές χρηματοοικονομικής εκμετάλλευσης). Ο χωροταξικός σχεδιασμός θα εναρμονίζει τις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες. Παράλληλα διεκδίκηση συμπληρωματικών αναπτυξιακών πόρων σε εφαρμογή των διακηρύξεων του Συμβουλίου της ΕΕ. Σύνδεση στρατηγικών παρεμβάσεων με τη δημιουργία σταθερών θέσεων εργασίας με υψηλό εισοδηματικό πολλαπλασιαστή.
3. Διεκδίκηση του μέγιστου δυνατού προϋπολογισμού για τη νέα ΚΑΠ και δίκαιη κατανομή πόρων προσανατολισμένη στην αγροτική παραγωγή με προτεραιότητα τη κτηνοτροφία και τα τρόφιμα.
- Πρώτος στόχος η μετατροπή του αρνητικού ισοζυγίου εισαγωγών-εξαγωγών στον αγροτικό τομέα σε θετικό.
- Αξιοποίηση του ρεύματος επιστροφής στην ύπαιθρο με παροχή κινήτρων, με παραχώρηση γης σε νέους αγρότες αλλά και ενεργούς αγρότες και συνεταιρισμούς
- Δημιουργία νέων χρηματοδοτικών και εγγυοδοτικών μέσων.
- Ίδρυση Ταμείου Ενίσχυσης Αγροτών και αγροτικών επιχειρήσεων.
- Παρεμβάσεις στο κύκλωμα εμπορίας και διακίνησης προϊόντων, με στόχο την προστασία του παραγωγού και του καταναλωτή.
- Λειτουργία Δημοπρατηρίων, συμβατικών και ηλεκτρονικών κατά αυτοδιοικητική περιφέρεια.
- Ενίσχυση της συμβολαιακής γεωργίας
- Θέσπιση του «αγροτικού πετρελαίου» με τη δημιουργία κάρτας αγρότη.
- Εκσυγχρονισμός και εξυγίανση των συνεταιρισμών.
- Ενεργοποίηση των Κοινοτικών Προγραμμάτων.
- Ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά μετά από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με διάφορους πρόσφορους τρόπους: Ενίσχυση της μικρομεσαίας επιχείρησης μέσω του Ενιαίου Ταμείου Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, του «εργαλείου ρευστότητας», της αποκλιμάκωση επιτοκίων χορηγήσεων κλπ.
- Αναμόρφωση των κανόνων του «Τειρεσία», προκειμένου να διευκολυνθεί η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης.
- Επίσπευση αποπληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τον επιχειρηματικό κόσμο. Εφαρμογή της αρχής συμψηφισμού οφειλών από και προς το Δημόσιο. Αναστολή κάθε προστίμου και διακανονισμός, όταν υπάρχει χρέος του Δημοσίου.
6. Άμεση προτεραιότητα έχουν και πρόσθετα μέτρα κοινωνικής προστασίας για πολίτες και νοικοκυριά
- Για όλους καθολική υγειονομική προστασία χωρίς προϋποθέσεις (ένσημα, χρόνος ασφάλισης)
- Για τους ανέργους, ιδιαίτερα τους νέους, αξιοποίηση ειδικών προγραμμάτων κοινωνικής εργασίας (αυτεπιστασία Δήμων, προγράμματα κατάρτισης, θεσμοί κοινωνικής μέριμνας)
- Για τους δανειολήπτες εφαρμογή της ρύθμισης ότι: «η δόση δεν ξεπερνά το 30% του μηνιαίου εισοδήματος», με την εξαίρεση των υψηλών εισοδημάτων. Επέκταση της ρύθμισης σε ατομικές μικρές επιχειρήσεις.
- Για τα νοικοκυριά, καταπολέμηση της ακρίβειας με κάθε πρόσφορο μέτρο: σπάσιμο των καρτέλ, έλεγχος ενδο-ομιλικών συναλλαγών κλπ.
- Για τα ΑΜΕΑ ενίσχυση επιδομάτων από κοινοτικούς πόρους. Ενοποίηση και εξορθολογισμός επιδομάτων-ουσιαστικός έλεγχος
1. Νέο Φορολογικό Σύστημα:
- Με ευρεία συναίνεση και σταθερότητα για το επόμενα δέκα χρόνια.
- Με θέσπιση περιουσιολογίου και «πόθεν έσχες».
- Με δίκαιη και αναλογική κατανομή των φόρων
- Με διεύρυνση της φορολογικής βάσης, ταυτόχρονα με τη σταδιακή μείωση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, πάταξη της φοροδιαφυγής και της παρα-οικονομίας.
- Με μείωση των έμμεσων φόρων, συντελεστών ΦΠΑ κλπ.
- Με οριστική κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και αντικατάσταση τους από απλούς κανόνες απεικόνισης συναλλαγών.
- Διαδικασία αποκρατικοποιήσεων-εγγυήσεις διαφάνειας.
- Σύνδεση με την ανάπτυξη και όχι μόνο με εισπρακτικούς στόχους.
- Δημιουργία θεσμικού πλαισίου για τις ρυθμιστικές αρχές
- Διατήρηση της κυριότητας του κράτους στα δίκτυα και αξιοποίηση του θεσμού των συμβάσεων παραχώρησης για βασικές υποδομές.
- Επίσπευση με άμεσες ενέργειες, κυρίως των περιπτώσεων όπου η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα συνδέεται με επενδύσεις σε υποδομές και θέσεις εργασίας. Π.χ. λειτουργικό έργο ΟΣΕ.
Στόχος να μη γίνουν απολύσεις μόνιμου προσωπικού, αλλά σοβαρές οικονομίες από μη μισθολογικό λειτουργικό κόστος και μείωση γραφειοκρατίας.
4. Δημόσια Υγεία:
Επείγοντα μέτρα για αποκατάσταση ομαλού εφοδιασμού νοσοκομείων και ασθενών σε φάρμακα, αποκατάσταση λειτουργίας ΕΟΠΥΥ. Ενεργοποίηση του θεσμικού πλαισίου. Συνέχιση μείωσης της φαρμακευτικής και νοσοκομειακής δαπάνης.
5. Άμεσα μέτρα καταπολέμησης σπατάλης και διαφθοράς (εθνικό σύστημα ηλεκτρονικών προμηθειών και διαχείρισης υλικού).
Δ1.Συμφωνία για αλλαγές-εξυγίανση στο πολιτικό σύστημα και αναδιοργάνωση του κράτους – δημόσιας διοίκησης.
Η ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος και η αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την προώθηση ενός προγράμματος αλλαγών στη χώρα .
Προτεραιότητες είναι:
α) Εξυγίανση του πολιτικού συστήματος
- Ψήφιση νόμου για αναδρομικό έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων όσων διετέλεσαν αρχηγοί κομμάτων, υπουργοί, υφυπουργοί, Γ.Γ Υπουργείων, ανώτεροι κρατικοί λειτουργοί, οι οποίοι διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα από το 1974 μέχρι σήμερα. Ο νόμος να προβλέπει και να εξασφαλίζει διοικητικά την επιβολή ποινών και τη δήμευση περιουσιών για όσους τα περιουσιακά τους στοιχεία δεν δικαιολογούνται από τα νόμιμα εισοδήματά τους.
- Αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για ευθύνη υπουργών και υπαγωγή των περιπτώσεων οικονομικών εγκλημάτων υπουργών στις διατάξεις του νόμου για τους καταχραστές του Δημοσίου και της καταπολέμησης του ξεπλύματος μαύρου χρήματος.
- Κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας για τα θέματα που δεν έχουν σχέση με την πολιτική δραστηριότητα.
- Υποστήριξη του έργου του βουλευτή χωρίς προνόμια και ατέλειες. Κατάργηση της αποζημίωσης για συμμετοχή στις επιτροπές της Βουλής.
- Ορισμός πλαφόν στο συνολικό ποσό που λαμβάνουν από συνταξιοδοτικά ταμεία οι βουλευτές. Για τους νεοεισερχόμενους βουλευτές κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης και συνταξιοδότηση μόνον από τον ασφαλιστικό τους φορέα, όπως ο κάθε πολίτης, και εφόσον θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα.
- Επανεξέταση όρων και προϋποθέσεων για τη χρηματοδότηση των κομμάτων. Μείωση της επιχορήγησης των πολιτικών κομμάτων. Πλήρης έλεγχος των οικονομικών των κομμάτων και των βουλευτών από ανεξάρτητο θεσμικό όργανο.
- Δραστικός περιορισμός του αριθμού των ειδικών συμβούλων και συνεργατών των υπουργών, Γενικών Γραμματέων και βουλευτών.
- Δημιουργία θεσμικού πλαισίου που θα ρυθμίζει τα ζητήματα των ΜΜΕ και τις αδειοδοτήσεις. Δημόσια τηλεόραση ανεξάρτητη, που θα ελέγχεται και θα λογοδοτεί στην Επιτροπή θεσμών και διαφάνειας της Βουλής, η οποία θα διορίζει και τα εκτελεστικά όργανα της διοίκησής της. Διαφανής οικονομική διαχείριση και εξασφάλιση της διάθεσης τυχόν πλεονασμάτων από τις χρήσεις στην παραγωγή ελληνικών προγραμμάτων για την ενίσχυση της οπτικοακουστικής βιομηχανίας.
- Μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη: Βελτιώσεις για ταχύτερη απονομή. Εξωδικαστική επίλυση των διαφορών. Κωδικοποίηση του δικαίου. Απεμπλοκή της εκτελεστικής εξουσίας από την επιλογή ηγεσίας της Δικαιοσύνης και κατοχύρωση του Αυτοδιοίκητου των δικαστηρίων.
- Συνολική στρατηγική για χτύπημα γραφειοκρατίας
- Συνολική στρατηγική για χτύπημα φοροδιαφυγής.
- Συνολική στρατηγική για την Ενέργεια και τη διαχείριση Υδάτινων πόρων (ρυθμιστικό πλαίσιο, ρυθμιστικές αρχές και μακροχρόνιος προγραμματισμός)
- Αναμόρφωση του τρόπου λειτουργίας Κυβέρνησης και υπουργείων: Κεντρικός διυπουργικός συντονισμός των καθημερινών οριζόντιων αποφάσεων. Ενίσχυση της επιτελικότητας, του συντονισμού και του ελέγχου της εφαρμογής δημοσίων πολιτικών.
- Ενίσχυση της αυτοτέλειας της δημόσιας διοίκησης από τις πολιτικές αλλαγές: Δραστική μείωση του αριθμού των γενικών διευθύνσεων και ορισμός γενικών διευθυντών με 5ετή θητεία και μισθό ίσο με του Γενικού γραμματέα.
- Περιορισμός της πολυνομίας και εξάλειψη της σύγκρουσης νομοθετημάτων. Πάταξη της διαφθοράς μέσω της ενίσχυσης πρακτικών διαφάνειας και νομοθέτησης νέου αυστηρότερου πειθαρχικού δίκαιου και κυρίως εφαρμογή του στην πράξη.
- Αντικειμενικές και διαφανείς διαδικασίες προαγωγής. Διαδικασίες εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης υπηρεσιών και προσωπικού. Θεσμοθέτηση της λογοδοσίας και της διαφάνειας. Σύνδεση του προϋπολογισμού που δίδεται σε κάθε δημόσια υπηρεσία με τους στόχους και την απόδοση.
- Οργανωτικός και τεχνολογικός εκσυγχρονισμός.
1.Αναβάθμιση φύλαξης συνόρων.
2. Αναβάθμιση αρμοδιοτήτων-δικαιοδοσιών FRONTEX
3. Πρωτοβουλία σε Ευρώπη (και με πυρήνα τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου) για αλλαγή Συμφωνίας Δουβλίνου-ΙΙ και κοινή πολιτική επαναπατρισμού.
4. Διασπορά των παράνομων μεταναστών σε κέντρα φιλοξενίας ως τον επαναπατρισμό τους.
5. Επιτάχυνση εξέτασης των αιτήσεων ασύλου.
6. Προσαρμογή του θεσμικού πλαισίου για απόδοση Ιθαγένειας σε συνδυασμό με τις σύγχρονες εξελίξεις και σε αντιστοίχηση με τα ισχύοντα σε ευρωπαϊκές χώρες με παρόμοια προβλήματα (Ευρωπαϊκός Νότος).
7. Επιλογή υψίστης κυβερνητικής προτεραιότητας η ασφάλεια του πολίτη. Με τις απαραίτητες προσαρμογές νομικού, επιχειρησιακού και σωφρονιστικού πλαισίου, ώστε να ελεγχθεί η εγκληματικότητα και να σταματήσει η ατιμωρησία. Βασική αρχή η προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών, αλλά και η πεποίθηση ότι η ίδια η Ασφάλεια είναι κι αυτή ουσιώδες δικαίωμα των πολίτη και υποχρέωση της δημοκρατικής πολιτείας. Μόνο έτσι θα ελεγχθούν και τα κρούσματα αυτοδικίας.
Ε. Ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής
1. Συστηματική προετοιμασία για ανακήρυξη ΑΟΖ στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου και της διεθνούς πρακτικής, ώστε να επισπευσθεί η εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου.
2. Ενεργός προώθηση κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής για όλα τα περιφερειακά ζητήματα του Ευρωπαϊκού Νότου.
3. Ενίσχυση όλων των παραδοσιακών συμμαχιών της Ελλάδας και αναζήτηση νέων περιφερειακών ερεισμάτων για την κατοχύρωση-προώθηση εθνικών συμφερόντων. Η ενεργός διπλωματία είναι απαραίτητη εν όψει και των εξελίξεων σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Η Ελλάδα παραδοσιακά επιδιώκει σχέσεις καλής γειτονιάς με όλο τον περίγυρό της.
4. Αναβάθμιση του ρόλου της χώρας ως σταθεροποιητικού παράγοντα στην περιοχή της.
Τελική παρατήρηση: Πέρα από την συναίνεση που σημειώθηκε σε όλα τα παραπάνω, υπάρχουν και ζητήματα στα οποία δεν προχώρησε ακόμα ο διάλογος. Στα ζητήματα αυτά και σε άλλα που θα προκύψουν στο μέλλον, θα συνεχιστεί η προσπάθεια συνεννόησης, ώστε η συναινετική βάση της νέας διακυβέρνησης να ενισχύεται συνεχώς.
Friday 22 June 2012
Γερμανία-Ελλάδα 4-2. Τα καλύτερα σχόλια από τα social media
απολαύστε: ...
Αν η Τσέλσι έβαζε πούλμαν, εμείς τι είχαμε; Το Οριεντ Εξπρές;
Τελικά μας πέταξαν οι Γερμανοί έξω από το Euro … Και με Σαμαρά!
Ο Σαμαράς έβαλε ένα γκολ και αμέσως μετά φάγαμε τρία! Συμβολικό με την πολιτική μας ζωή ή μου φαίνεται;
Τελικά η μοναδική σωτηρία που μπορεί να φέρει ο Σαμαράς είναι η… εξάλεπτη.
Γέλα Αγκέλα, γέλα κι αν δεις ποτέ αυτά που μας δάνεισες, σφύρα μου
Ηθικό δίδαγμα: Προκοπή με Σαμαρά δεν βλέπεις
Αποσυρόμαστε απ’ τις γερμανικές αποζημιώσεις. Σταματήστε να βάζετε γκολ
Αν ζητήσουμε από τους Γερμανούς να μας δανείσουν κανένα γκολ, θα πρέπει να υπογράψουμε νέο μνημόνιο;
Εδω δεν σηκώνει επαναδιαπραγμάτευση…
Και μας έλεγαν το πρωί: Αν το παίξει όλη η Ελλάδα over το Σάββατο θα αγοράσει τη Γερμανία. Πόσο στόκοι είμαστε;
Είπαμε Θεέ μου, πήγαινε για ένα τσιγάρο και ξαναέλα… Σήμερα βρήκες να πάς για πούρο;
ΟΚ αδέλφια. Δεν κερδίζει πάντα ο Δαυίδ… Δεν αντέχω να δω άλλο. Καληνύχτα.
55’–61’: τα λεπτά καλοκαιρινών διακοπών του 2012.
Ηλία, έχουμε ένα Νιγηριανό που κάνει καλές σέντρες και ένα Τυνήσιο που έβαλε γκολ. Και δεν φεύγουν από το γήπεδο… Μπορούμε να κάνουμε τίποτε;
Τέτοια διακύμανση σκορ είχε και η «Απόδραση των 11» μέχρι να βάλει το ψαλίδι ο Πελέ
Τη Μέρκελ γιατί δεν μας την έδειξαν στο γκολ;
Τώρα που τους μερκελώσαμε, μπορούμε να έχουμε ένα πλάνο της θείτσας;
Είναι λογικό να χάνουμε από την στιγμή που οι Γερμανοί παίζουν με 12 μιας και αγωνίζονται μαζί και ο Οζίλ και ο Εζίλ, όπως έχουμε ακούσει τουλάχιστον 20 φορές… Αποφάσισε ρε πούστη μου πως τον λένε και μην μας πρήζεις άλλο…
Θα αλλάξουμε εστίες τώρα και θα έχουμε εμείς την κατηφόρα στο β’;
Μη στενοχωριέστε για το 70-30 κατοχή μπάλας. Το ρεκόρ στο τουρνουά το έχουν οι Ισπανοί με τους Ιρλανδούς 82-18
Κόουτς; Βάλε Πίου να «καθαρίσει». Γκολ από τα αποδυτήρια!
70-30 η κατοχή για τους Γερμανούς, λέει ο σπίκερ. Φίλε, δεν λες κατοχή, όταν μιλάς για Γερμανούς. Τρομάζει η λέξη.
Μπράβο ρε Σαμαρά, τρεις Γερμανούς έχεις σκοτώσει μέχρι στιγμής και σ’ έλεγαν και… μνημονιακό!
Κεντίρα, βουτάς σαν Καραγκούνης, αλλά είσαι άπειρος.
Πλέον στηρίζουμε όλοι την Γερμανία για την συνέχεια του Euro! Το 2004 πήραμε το Euro και χρεοκοπήσαμε! Το 2008 πήρε η Ισπανία το Euro και χρεοκόπησε! Το 2012 θέλουμε την Γερμανία!
Που’ σαι ρε Αλέξη, να καταγγείλεις τον αγώνα!
Όποιος χάνει στο ποδόσφαιρο, κερδίζει στην επαναδιαπραγμάτευση
2-4… Γερμανικό νούμερο
«Η Ελλάδα έχει ορίζοντα τη Βραζιλία το 2014» είπε ο εκφωνητής. Λογικό. Θα έχουμε τις ίδιες φαβέλες
Γερμανοί γατάκια, δεν θα σας πετύχουμε στους Ολυμπιακούς στο μπάσκετ; 30 πόντους στο κεφάλι
Αφού το ένα το φάγαμε από Πέρση και το άλλο από Πολωνό, άρα δε χάσαμε ποτέ απ’ τους Γερμανούς…Ίσα μωρή άσβερκη Μέρκελ
Ο Σάντος είπε θα παίξουμε 4-4-2. Πολύ κοντά έπεσε.
«Σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός». Ναι, και στον Τιτανικό στα αμπάρια το ίδιο λέγανε
Η παρουσία της Μέρκελ σε προημιτελικό Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος δείχνει την ποιότητα της γυναικός. Καλές διαπραγματεύσεις, Αντώνη, Βαγγέλη, Φώτη.
Μήπως είδε την κατάσταση της οικονομίας και τρόμαξε;
Αναβάλλεται, σύμφωνα με πληροφορίες, η προγραμματισμένη για τις 19:30 ορκωμοσία του υπουργού Οικονομικών, Βασίλη Ράπανου, ο οποίος εισήχθη για εξετάσεις στο θεραπευτήριο Υγεία, μετά από αδιαθεσία που αισθάνθηκε.
Σύμφωνα με το ιατρικό ανακοινωθέν, κ.Ράπανος εισήχθη εκτάκτως στο νοσοκομείο Υγεία με έντονους πόνους στην κοιλιά, ιλίγγους, ναυτία, εφίδρωση και καταβολή. Η κατάσταση της υγείας του έχει σταθεροποιηθεί και υποβάλλεται σε εξετάσεις.
Σύμφωνα με το ιατρικό ανακοινωθέν, κ.Ράπανος εισήχθη εκτάκτως στο νοσοκομείο Υγεία με έντονους πόνους στην κοιλιά, ιλίγγους, ναυτία, εφίδρωση και καταβολή. Η κατάσταση της υγείας του έχει σταθεροποιηθεί και υποβάλλεται σε εξετάσεις.
Thursday 21 June 2012
Η διακήρυξη της κυβέρνησης
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
Η κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης που δημιουργείται με τη στήριξη των τριών κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) θα έχει πλήρεις αρμοδιότητες και χρονικό ορίζοντα όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Στόχος της είναι να αντιμετωπίσει την κρίση, να ανοίξει το δρόμο της Ανάπτυξης και να αναθεωρήσει όρους της Δανειακής Σύμβασης (Μνημονίου), χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας ούτε την παραμονή της στο ευρώ. Και, ασφαλώς, χωρίς να αμφισβητήσει τους αυτονόητους στόχους μηδενισμού του δημοσιονομικού ελλείμματος, ελέγχου του χρέους και εφαρμογής των διαρθρωτικών αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα.
Στόχος επίσης είναι να δημιουργήσει τις συνθήκες για να βγει οριστικά η χώρα από την κρίση, καθώς κι από την ανάγκη εξάρτησης από δανειακές συμβάσεις στο μέλλον.
Η νέα κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης θα είναι μικρότερη, με προοπτική να μειωθεί ακόμα περισσότερο, λειτουργική και επιτελικού χαρακτήρα.
Δεν θα αποτελείται από «φέουδα» κομματικών επιρροών, θα λειτουργεί ενιαία, θα στηρίζεται στη διαφάνεια, στις προγραμματικές συμφωνίες των κομμάτων που την στηρίζουν και στη στελέχωση όλου του διοικητικού μηχανισμού με αξιοκρατικά κριτήρια.
Επίσης, θα στηρίζεται στην ευελιξία, ώστε επιμέρους διαφωνίες που μπορεί να υπάρξουν να μην αναστέλλουν ούτε το έργο της ούτε τη συναίνεση που είναι απαραίτητη για τη συνέχιση του έργου της.
Τέλος, με πρωτοβουλία της νέας κυβέρνησης και του Προεδρείου της Βουλής, θα αλλάξει ο Κανονισμός Λειτουργίας της, ώστε να προσαρμοστεί η άσκηση νομοθετικού έργου και ο Κοινοβουλευτικός Έλεγχος στις νέες συνθήκες των κυβερνήσεων συνεργασίας. Έτσι θα αναβαθμιστεί και ο ρόλος του Κοινοβουλίου.
Η κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης που δημιουργείται με τη στήριξη των τριών κομμάτων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) θα έχει πλήρεις αρμοδιότητες και χρονικό ορίζοντα όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Στόχος της είναι να αντιμετωπίσει την κρίση, να ανοίξει το δρόμο της Ανάπτυξης και να αναθεωρήσει όρους της Δανειακής Σύμβασης (Μνημονίου), χωρίς να θέσει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας ούτε την παραμονή της στο ευρώ. Και, ασφαλώς, χωρίς να αμφισβητήσει τους αυτονόητους στόχους μηδενισμού του δημοσιονομικού ελλείμματος, ελέγχου του χρέους και εφαρμογής των διαρθρωτικών αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα.
Στόχος επίσης είναι να δημιουργήσει τις συνθήκες για να βγει οριστικά η χώρα από την κρίση, καθώς κι από την ανάγκη εξάρτησης από δανειακές συμβάσεις στο μέλλον.
Η νέα κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης θα είναι μικρότερη, με προοπτική να μειωθεί ακόμα περισσότερο, λειτουργική και επιτελικού χαρακτήρα.
Δεν θα αποτελείται από «φέουδα» κομματικών επιρροών, θα λειτουργεί ενιαία, θα στηρίζεται στη διαφάνεια, στις προγραμματικές συμφωνίες των κομμάτων που την στηρίζουν και στη στελέχωση όλου του διοικητικού μηχανισμού με αξιοκρατικά κριτήρια.
Επίσης, θα στηρίζεται στην ευελιξία, ώστε επιμέρους διαφωνίες που μπορεί να υπάρξουν να μην αναστέλλουν ούτε το έργο της ούτε τη συναίνεση που είναι απαραίτητη για τη συνέχιση του έργου της.
Τέλος, με πρωτοβουλία της νέας κυβέρνησης και του Προεδρείου της Βουλής, θα αλλάξει ο Κανονισμός Λειτουργίας της, ώστε να προσαρμοστεί η άσκηση νομοθετικού έργου και ο Κοινοβουλευτικός Έλεγχος στις νέες συνθήκες των κυβερνήσεων συνεργασίας. Έτσι θα αναβαθμιστεί και ο ρόλος του Κοινοβουλίου.
Monday 18 June 2012
Η Ελλάδα ως θύμα της κρίσης του Paul Krugman
Ενδιαφέρον άρθρο του Krugman. Η Ελλάδα έχει μεγάλες ευθύνες για την κρίση αλλά το πραγματικό πρόβλημα είναι το κοινό νόμισμα χωρίς κοινή πολιτική και ισχυρή κεντρική κυβέρνηση. Μόνο η Ένωση και ιδίως οι βόρειοι εταίροι της Ελλάδος δύνανται να δώσουν λύση.
http://www.nytimes.com/2012/06/18/opinion/krugman-greece-as-victim.html?_r=1&smid=tw-nytimesworld&seid=auto
http://www.nytimes.com/2012/06/18/opinion/krugman-greece-as-victim.html?_r=1&smid=tw-nytimesworld&seid=auto
Κ. Σημίτης: άμεση και ειλικρινή συνεργασία των φίλο ευρωπαϊκών κομμάτων
«Η αντιμετώπιση της κρίσης είναι υπόθεση πολιτικού σχεδιασμού, σοβαρής διαπραγμάτευσης και δημιουργίας εμπιστοσύνης. Δεν επιτυγχάνεται με πολιτικαντισμούς» τονίζει ο κ. Σημίτης και προειδοποιεί ότι «προσπάθειες ενός κόμματος να επικυριαρχήσει των άλλων, θα δείξουν έλλειψη υπευθυνότητας. Λύσεις μέσω ψήφου ανοχής ή τακτικών απουσίας από τη Βουλή αποτελούν υπεκφυγές».
Χρειάζεται θάρρος και όχι φόβος, καταλήγει στη δήλωσή του ο πρώην πρωθυπουργός και επισημαίνει την ανάγκη ουσιαστικής συνεννόησης και όχι προσποίηση.
Χρειάζεται θάρρος και όχι φόβος, καταλήγει στη δήλωσή του ο πρώην πρωθυπουργός και επισημαίνει την ανάγκη ουσιαστικής συνεννόησης και όχι προσποίηση.
Sunday 17 June 2012
Αν.Έλληνες: οποίος καταλάβει να μας πει κι εμάς
Σε άλλη μια ασυνάρτητη δήλωση, γεμάτη κορωνες και αναφορές στη νέα τάξη πραγμάτων (υπάρχει κανείς εκτός Ελλάδας που να ασχολείται ακόμη με αυτή την ιδέα 22 χρόνια μετά;), στον Κολοκοτρώνη, στη δήθεν συνέπεια του ίδιου, καταλήγει λέγοντας ο Θεός μαζί μας. Και με τη χώρα που έχει αυτούς για τέταρτο κόμμα...
«Ελληνίδες και Έλληνες , θέλω από την καρδιά μου να ευχαριστήσω τις Ελληνίδες και τους Έλληνες , τις ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ και τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, οι οποίοι σε όλη την επικράτεια, από το Καστελόριζο ως τους Οθωνούς, από την Ορεστιάδα μέχρι τη Γαύδο, μας στήριξαν παρόλο το πόλεμο, τη λάσπη , τον αγώνα που δώσανε οι άλλοι με νύχια και με δόντια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, προκειμένου να επιβάλλουν τη Νέα Τάξη Πραγμάτων.
Για τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ αυτά που είπαμε, ισχύουν και μετά τις εκλογές. Ό,τι λέμε ισχύει για πάντα. Οι υπογραφές του κ. Παπανδρέου και του κ. Σαμαρά αφορούν τους ίδιους και όχι τον ελληνικό λαό.
Η μόνη υπογραφή η οποία μας δεσμεύει είναι αυτή την οποία περιέγραψε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης λέγοντας ότι «ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για την ελευθερία της Ελλάδος και το λόγο τον κρατά».
Ο Θεός μαζί μας».
«Ελληνίδες και Έλληνες , θέλω από την καρδιά μου να ευχαριστήσω τις Ελληνίδες και τους Έλληνες , τις ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ και τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, οι οποίοι σε όλη την επικράτεια, από το Καστελόριζο ως τους Οθωνούς, από την Ορεστιάδα μέχρι τη Γαύδο, μας στήριξαν παρόλο το πόλεμο, τη λάσπη , τον αγώνα που δώσανε οι άλλοι με νύχια και με δόντια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, προκειμένου να επιβάλλουν τη Νέα Τάξη Πραγμάτων.
Για τους ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ αυτά που είπαμε, ισχύουν και μετά τις εκλογές. Ό,τι λέμε ισχύει για πάντα. Οι υπογραφές του κ. Παπανδρέου και του κ. Σαμαρά αφορούν τους ίδιους και όχι τον ελληνικό λαό.
Η μόνη υπογραφή η οποία μας δεσμεύει είναι αυτή την οποία περιέγραψε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης λέγοντας ότι «ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για την ελευθερία της Ελλάδος και το λόγο τον κρατά».
Ο Θεός μαζί μας».
Σχεδόν μισό εκατομμύριο Έλληνες ψήφισαν γι'αυτούς τους τύπους... μάλιστα
Ο ΓΓ της Χρυσής Αυγής είπε σχολιάζοντας τα πρώτα αποτελέσματα: "Να ευχαριστήσω τις εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων που δε διόρθωσαν τη ψήφο τους όπως τους διέταξαν οι προπαγανδιστές κονδυλοφόροι και τίμησαν τη Χρυσή Αυγή".
Και συνέχισε κάνοντας επίθεση στα μέσα ενημέρωσης και τους πολιτικούς του αντιπάλους κάνοντας λόγο για συνέχιση του αγώνα της Χρυσής Αυγής "μέσα και έξω από τη Βουλή". "Η Χρυσή Αυγή είναι το μόνο κόμμα που δεν υποχώρησε στην επίθεση της κινδυνολογίας και της τρομολαγνείας. Είμαστε το κόμμα της εθνικής αντιπολίτευσης. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μέσα και έξω από τη βουλή για να καταργηθεί το εθνοκτόνο μνημόνιο που εκχωρεί εθνική κυριαρχία. Σήμερα θα είμαστε τέταρτο κόμμα.
Εκφράζω τα συλληπτήρια μου σε όσους προσπάθησαν να μας αφήσουν εκτός βουλής. Ο αγώνας εναντίον της παραπληροφόρησης συνεχίζεται. Υπάρχει ένα εθνικιστικό κόμμα που θα δώσει αγώνα για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης και για τα εθνικά θέματα, για Μακεδονία, Βόρεια Ήπειρο και με Τουρκία για τα ζητήματα του Αιγαίου", κατέληξε. Νωρίτερα η Χρυσή Αυγή είχε δηλώσει ότι τα στελέχη της δεν θα κάνουν δηλώσεις παρουσία δημοσιογράφων, προχωρώντας σε "εμπάργκο".
Εκφράζω τα συλληπτήρια μου σε όσους προσπάθησαν να μας αφήσουν εκτός βουλής. Ο αγώνας εναντίον της παραπληροφόρησης συνεχίζεται. Υπάρχει ένα εθνικιστικό κόμμα που θα δώσει αγώνα για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης και για τα εθνικά θέματα, για Μακεδονία, Βόρεια Ήπειρο και με Τουρκία για τα ζητήματα του Αιγαίου", κατέληξε. Νωρίτερα η Χρυσή Αυγή είχε δηλώσει ότι τα στελέχη της δεν θα κάνουν δηλώσεις παρουσία δημοσιογράφων, προχωρώντας σε "εμπάργκο".
Saturday 16 June 2012
Αυγή κι Αυριανή με το ίδιο πρωτοσέλιδο σήμερα
Διαβάστε πως ο Γιώργος Κουρής έγινε οπαδός του Αλ. Τσίπρα.
http://online.wsj.com/article/SB10001424052702303444204577462560741509878.html
http://online.wsj.com/article/SB10001424052702303444204577462560741509878.html
Η άποψη του Α. Χατζή
Άλλη μια άποψη για τις εκλογές.
http://www.greekcrisis.net/2012/06/blog-post_16.html?m=1
http://www.greekcrisis.net/2012/06/blog-post_16.html?m=1
Το νέο σχέδιο για την ευρωπαικη οικονομία
Ένα νέο σχέδιο για τη σωτηρία της ευρωπαϊκής οικονομίας καταρτίζεται. Θα περιλαμβάνει μέτρα για την εγγύηση των καταθέσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, της επιχειρηματικότητας, μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας. Ίσως ανακοινωθεί τη Δευτέρα το πρωί για να προλάβει τον πανικό που θα προκαλέσουν οι εκλογές. Καθόλου σίγουρο ότι αυτο θα σώσει την Ελλάδα πάντως.
http://www.nytimes.com/2012/06/17/world/europe/european-leaders-present-plan-to-quell-euro-zone-crisis.html?smid=tw-nytimesworld&seid=auto
http://www.nytimes.com/2012/06/17/world/europe/european-leaders-present-plan-to-quell-euro-zone-crisis.html?smid=tw-nytimesworld&seid=auto
Το CNN στέλνει πολεμικό ανταποκριτή για να καλύψει τις εκλογές
Εντύπωση προκάλεσε τρέιλερ που πρόβαλε προχθές το CNN, το οποίο ενημέρωνε για τις εκλογές στην Ελλάδα αναφέροντας ότι θα καλυφθούν από το αμερικανικό δίκτυο με δύο οικονομικούς ρεπόρτερ και έναν... πολεμικό ανταποκριτή.
Πώς θα γίνει η κατανομή των εδρών
Η παρουσία των υποψηφίων βουλευτών στην επόμενη Βουλή δεν θα κριθεί στη μάχη του σταυρού, αλλά στα ποσοστά που θα συγκεντρώσουν τα κόμματα πανελλαδικά και σε επίπεδο εκλογικής περιφέρειας.
Αυτό οφείλεται στο εκλογικό σύστημα, το οποίο εκτός από το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα περιλαμβάνει και μία περίεργη πρώτη και δεύτερη κατανομή εδρών.
Οι μονοεδρικές και διεδρικές περιφέρειες θα κριθούν από την πρώτη κατανομή. Το ίδιο θα συμβεί και στις 12 τριεδρικές εκλογικές περιφέρειες όπου το μέτρο θα είναι κατά μέσο όρο το 33% για να καταλάβει κάποιο κόμμα μία έδρα. Έτσι, σε αυτή την περίπτωση προβλέπεται από μία έδρα για τα τρία πρώτα σε ψήφους κόμματα.
Καθοριστικής σημασίας είναι οι συσχετισμοί που θα διαμορφωθούν στα μεγάλα αστικά κέντρα. Εάν επαναληφθεί η επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, τότε σε περίπτωση που η ΝΔ αναδειχθεί πρώτο κόμμα θα πρέπει να καλύψει τις έδρες από άλλες εκλογικές περιφέρειες, γεγονός που θα λειτουργήσει σαν ντόμινο και για τα άλλα κόμματα.
Η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του τρίτου σε ψήφους κόμματος θα κριθεί από δύο παραμέτρους: τα ποσοστά που θα λάβουν τα δύο πρώτα κόμματα, αλλά το ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής.
Αυτό οφείλεται στο εκλογικό σύστημα, το οποίο εκτός από το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα περιλαμβάνει και μία περίεργη πρώτη και δεύτερη κατανομή εδρών.
Οι μονοεδρικές και διεδρικές περιφέρειες θα κριθούν από την πρώτη κατανομή. Το ίδιο θα συμβεί και στις 12 τριεδρικές εκλογικές περιφέρειες όπου το μέτρο θα είναι κατά μέσο όρο το 33% για να καταλάβει κάποιο κόμμα μία έδρα. Έτσι, σε αυτή την περίπτωση προβλέπεται από μία έδρα για τα τρία πρώτα σε ψήφους κόμματα.
Καθοριστικής σημασίας είναι οι συσχετισμοί που θα διαμορφωθούν στα μεγάλα αστικά κέντρα. Εάν επαναληφθεί η επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, τότε σε περίπτωση που η ΝΔ αναδειχθεί πρώτο κόμμα θα πρέπει να καλύψει τις έδρες από άλλες εκλογικές περιφέρειες, γεγονός που θα λειτουργήσει σαν ντόμινο και για τα άλλα κόμματα.
Η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του τρίτου σε ψήφους κόμματος θα κριθεί από δύο παραμέτρους: τα ποσοστά που θα λάβουν τα δύο πρώτα κόμματα, αλλά το ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής.
Subscribe to:
Posts (Atom)